Hicrân Şiiri - Timur İlikan

Birgün gelirsin diye umutla beklerken yollarını
Hasretle arıyorum, bedenimi saran o güzelim kollarını
Aklıma sen düşünce, unutuyorum bütün dünyayı
Tek tek açıp okuyorum yazdığın aşk mektuplarını

Beni dertten derde,kederden kedere salan sevgilim
Sanki ben,artık o eski ben değilim
Bilmiyorum rüyâda mıyım,hayâllerde miyim ben nerdeyim
Söyle bana ne olur,sen nerdeysen ben de sana geleyim

Çekilmez oldu bu hicrân,kalbimde yaradır kanayan
Çölde bir çiçek gibiyim, aşkına yanmış susayan
Üstüne bir damla su düşmemiş toprak gibiyim kuruyan
Yağ benim çorak gönlüme,yeşersin yüreğim aşkınlan

Dertliyim dertli,derdim Kaf dağından da yüce
Hatıralar canlanır hep gözümde,o güzel resmini öpünce
Hayatımın akışı değişti birden,seni candan sevince
Durma gel hadi gel artık,boğ beni sevince

(6 Ekim 2005/İstanbul)