Hicran Şiiri - Geylani Aksin

Yokluğun yaktı canımı
Aldı gitti Bir yanımı
Sanki bitirdi kanımı
Kabus, etti her anımı

Atık sen yoksun dünya da
Sadece hatıralar da
İstemem kalanları da
Bitti sevgim umudum da

Hayat anlamı yitirdi
Ve Enerjimi bitirdi
Onda sıkıntım erirdi
Ben demeden o bilirdi

Fotoğraflar ağlatıyor
Neyi tutsam sen kokuyor
Sanki hayalin bakıyor
Yüreğimi kavuruyor

Düşünmek acı veriyor
Sanki sesin mi geliyor
Yokluğun heder ediyor
Zaman değil ten eriyor

Artık kelime tükendi
Kalbim gitmene gücendi
Dilim sensiz kilitlendi
Mendil gözümde kirlendi

Bu acı böylece kalmaz
Sensiz hayat hayat olmaz
Azrail ruhumu alır almaz
Gelirim bak çoğa kalmaz

Bilmem ki kavuşmak var mı
Amelimiz bize yar mı
Ben de gidince dünyadan
Dostlar kabire uğrar mı

Artık bekliyorum her an
Alınacak elbet bu can
O vakit biter bu hicran
Kavuşuyoruz birazdan