Hicran Şiiri - Şevval Çetinkaya

Gözleri gönül pınarlarıma ışık tutan hicran.
Kalbime sanki bir vuslat indi.
Sakin bir edanın, çığlıklı bir müzik senfonisine dönüştüm.
Kalın bir çehre,
Zamansız bir gölge düştü yüzüme.
Gönlüm de, yönümde bir çift göze dönük.
Fısıltılar kulaklarıma hançer vurmuşçasına eziyet ediyor.
Boğum boğum dinlerken sesini,
Bir haykırışa kulak veriyorum.
Sevmişken söz dinliyorum.
Sözlerimi ilik ilik dokuyorum satırlara.
Her mısram sen kokuyor,
Her mısram seni çağırıyor duygularıma.
Unutmaya bile cesaret edemezken,
Her an hatırlatıyor gözlerin çaresizliğimi.
Bir an hüzünleniyor şiirlerim, seni görünce.
Ey hicran-ı zarif gönül,
Ne de içten titredin öyle..