Boynu bükük üç beş karanfili koparayım.
Bahçemden eksik olsun gül yüzün.
Bıraktığın derin yaradan sızlanmayayım.
İsterse bitmesin gönülde hüzün.
Ses seda yok yâr, gönül sensiz içimde.
Bilir misin? Kıyametler kıyamet içinde.
Uykusuz ve yaşlı gecelerimde,
Değmesin gözlerin gözlerime.
Adımı sen koyma yârim unutur olmuşum.
Sâyem karanlığa gömülmüş, kör olmuşum.
Sahi şu gözlerindeki güneşim nerede kaldı?
Güneş gözlü sevgili inan ki aramaz olmuşum.
Kayıt Tarihi : 4.4.2021 10:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!