Hicran Şiiri - Kara Osman Nalbant

Sabah mı akşam mı bilmem
Ekledim gündüzü geceye
Senelerce bekledim
Cevap veren olmadı
Sorduğum bilmeceye
Deryanın ortasında
Bir yanıp bir sönüyorum
Kapıldım bir girdaba
Durmadan dönüyorum
Anahtarsız kelepçe
Kırk yıldır bileğimde
Hicran iki hece değil
İki kurşun yüreğimde
Gece yarıyı geçince
Yıldızları sayıyorum
Zühre’ye bakınca
Yumuluyor gözlerim
Yağmur gibi peş peşe
Kağıda dökülüyor sözlerim
Şiir denen kilimi
Hece hece dokuyorum
Dün aya yazdığımı
Bugün güneşe okuyorum
Huma dağdan
Bülbül bağdan seslenince
Kendimden geçiyorum
Bu hasret bitsin diye
Yüreğimi yakan hicranı
Vuslat tasına doldurup
Bir yudumda içiyorum