Hicran
Hicran, ayrılık demek,
Onunla başlar keder.
Vuslata yoksa emek,
Dert diyene bu yeter.
Issız kalır otağın,
Buza döner yatağın,
Hareketsiz dudağın,
Ayrılık var, der kader.
Unutulmaz bir acı,
Kar beyaz eder saçı,
Gözlerin görmez tacı,
Hasret burnunda tüter.
Gözden boşaltır yaşı,
Eritir kalem kaşı,
Ya kör eder ya şaşı,
İnsanın feri gider.
Hicran, ömre felaket,
İç, kalbini helak et,
Mezarlığa bereket,
Başında baykuş öter.
Mevla’m vermesin başa,
Katmasın suya, aşa,
Hep sevdiğinle yaşa,
O zaman dertler biter.
Mustafa Hoşoğlu
15.02.2016
Kayıt Tarihi : 15.2.2016 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!