Hicran Şiiri - Hasan Kaan Akılı

Kimsesiz bir çocuktum
Yaz ortasında üşüyen sokak köpeği
Gönülde sen olmayınca.
Aşk,yaşama sevgisi,doğa sevinci
Bütün bunlar boştur
Kalpte seni hissetmedikçe.

Ağrıyan bir gönül yarasısın sen şimdi
Kalbimin derinliklerinde yitip giden bir gül
Geri dönmeyecek yolcu bir kuşsun.
Benden uçup gittiğinde bıraktığın o anki his gibi.

Mısır çöllerinde bir yalnızım
Vurgun yemiş bir seher rüzgarıyım.
Yitip gittiğinde bile hatırladığım bir dağ çiçeği.
Mutluluğun kalpteki esiri....
İnsafsız;
Mutluluğumdun sen.
Düşlediğim hayallerim.
Hiç bitmemiş,bitmeyecek bir şarkımdın.
Kendimi ifade ediş biçimimdin.

Peki;
Neden böyle yaptın?
Beni silip bir köşeye attın.
Tıpkı kullanılmış bir mendil
Kurşun yemiş yaralı bir ceylanım şimdi.