Gidişinin hüznüyle, savrulan kum tanesi,
Ve yağmurun usulca sokuluşu toprağa,
Ve boş kalan rıhtımda esen rüzgarın sesi,
Hep seni anlatıyor, sensiz kalan bu çağa.
Gölgeler düştü sanki, güneş görmedi camlar,
Yaz bahçeleri soldu, kalan bir tek güz şimdi,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta