Hicran ve hesret Şiiri - Sevinc Arzulu

Bu gün mənə həsrətin
Qolları bərk sarıldı.
Görcək o zalım qızı
Hicran yaman darıldı.

Sandı ki əbədilik
Götürüb aparacam.
O hicranın başında
Min tufan qoparacam.

O zırrama, sən dəli,
Qəlbini aç, ay həsrət.
Bu sən, bu hicrin əli,
Qoşulub qaç, ay həsrət.

Ikiniz də birləşib
Ayrılığı yıxarsız.
Onun endiyi taxta,
Sürünərək çıxarsız.

Qara rəngə boyayıb,
Bəyaz rəngi silirsiz.
Yeriniz əbədilik,
Yer altıdır, bilirsiz.