Hicr Şiiri - Kübranur Özaydın

Göğün mavisi doluyor bir mürekkep gibi kalemime
Göğü yazmalıyım diyorum, göğe yazmalıyım
Bir toz bulutu gibi büyüyor dağlar gözlerimde
Yeşili yormamalı gözlerinden süzülen ışıklar
Ürkütmemeli bakışların mavileri
Ağaçları ve denizleri gözlerimden gizliyorum
Özlüyorum
Daha dünken ben yarını özlüyorum

Bu kadar uzak olmamalı gökyüzü bana
Göğü hergün farklı bir tabuttan izliyorum
Ruhum bir balya yorgunluk taşıyor sırtında
Yeşilin boyadığı her yere bir umudumu gömmek istiyorum
En huzurlu anımda bulutlar buluşuyor bakışlarımda
Usulca yağmurun aksini gözlerime hapsediyorum
Çek sağa kaptan, durma çek sağa
Güneşin gölgesi gözkapaklarıma düşene kadar ağlamak istiyorum
Hani koparınca solardı o çiçek
Hani yaşamak için bin kez ölümü deneyimlemek gerek
Rabbim Hicr'de söylediklerine iman ediyorum
Güneşi tutuşturuyor huzuruna çıkınca bakışlarım
Özlüyorum, içimdeki kıbleyi özlüyorum