Hiçmişim Şiiri - Bülent Işık

Yıllar sonra kapına sürüklenip gelişim
Karşında yaprak gibi çaresiz titreyişim
Anlatır yüreğime o amansız gerçeği
Senle hüzün dolsam da ben sensiz bir hiçmişim.

Dağlar haykırdığında sensizliğin sesini
Garip gönül çekiyor ayrılığın yasını
Yarım kalan aşkımın hüzün elbisesini
Sonunu düşünmeden ellerimle biçmişim.

Ateş dahi tenimi sen gibi yakmıyorsa
Hasretim gözlerimden akmaktan bıkmıyorsa
Saçlarının sarısı aklımdan çıkmıyorsa
Her gece cemalini şarap diye içmişim.

Senin gibi güzeli nasip olmaz her kula
Yeter ki seninim de bakmam paraya pula
Kovsan da gitmem artık çekilmez oldu sıla
Saçının bir teline ben bu candan geçmişim.

Yıllar sonra kapına sürüklenip gelişim
Karşında yaprak gibi çaresiz titreyişim
Anlatır yüreğime o amansız gerçeği
Senkle hüzün dolsam da ben sensiz bir hiçmişim.