Hiçlikten Hepliğe Şiiri - Muammer Erturan

Benimki seninkini döver
diye bir şey yok
yalnızca sahibini döver
her yalnızlık
ve sahibine görünür yalnızca
aslı gibi...

Herkesin kâbesi olmak
değil mesele...
Herhangi bir yerde
herhangi bir zamanda
herhangi biri
duysa sesini bir
bir yol açıldı demektir işte
hiçlikten hepliğe giden...

Öyle beter bir zamana
düşmüşüz ki ama
bir türlü açılmıyor yollar...
Gözler kör
kulaklar sağır
sanal evrene kök salmış umutlar...

Duvarlar çekmenin
insanla insan arasına,
ölüm makinaları yapmanın
dehşetengiz,
çaresiz ve aç bırakmanın
bir dünya insanı
adı uygarlıkmış meğer...

Ne böyle gelmiş
ne böyle gider elbet...
Elbette ki var
bir çıkar yolu bunun da
hayli çetin
hayli engebeli
hayli uzunca bir yol belki...
Sonu aydınlık ama...

(Aralık '00)