Hiçlikten gelen soğuk ıssız bir adam

Doğumum da ölümüm de bir amaç uğruna olmalıydı
Ben öylece gelip geçti olamazdım
Çok bağırdım fakat duyulmazdı haykırışlarım
Çünkü içimeydi feryatlarım
Dostlarım beni severdi, neden seversiniz beni diye soramadım hiç
Ben kendimi bile sevemezken artık
Ne yaptım size neydi beni bu denli sevmeniz
Ailem, benim için her şeyi yapacaklarını söyleyen
Annem babam abim peki ya siz
Beni ne zaman gerçekten dinleyeceksiniz
Bu yorgun bedenimi ne zaman görecek gözleriniz
Ne zaman benim zincirlerimi kıracaksınız
Acılarıma ne zaman bir son gelecek
Bilmiyorum
Her şey artık çok daha zor geliyor
Nefes almak gözlerimi kırpmak
Neden bu kadar zor
Halbuki daha 21 yaşımdayım
Hayata neden bu kadar küskünüm
Neden insanlardan uzaklaşıyorum
Cevapları bilinmeyen sorulara
Cevap aramaktan yoruldum artık ben
Kendi küskünlüğümle kendi başıma
Bir köşede ölüp gitmek istiyorum
Bu kadar acı vermemeliydi bu yaşam
Hayat bu kadar acımasız olmamalıydı
Tanrı var mıydı gerçekten
Varsa da gerçek kötü olmalı
Bunu şeytanın üstüne atmalı
İnsanları dünyaya atıp
İnsanlıklarını almak da nerde görülmüş
Tanrı; artık seni hissetmiyorum
Varlığına olan inancımı yitirdim
Var isen bile sana çok kızgınım
Bazı şeylere el atman gerekmez miydi
Öylece durmak zorunda mıydın ki
Niçin böyle bu dünya
Ne için yaşıyoruz bilen var mı
Amacımız ne bizim
Kopup giden yaşamlar
Kopuyor mu gerçekten
İçimizde kalan anılar o yaşamlar ait değil mi
İnsanlardan nefret ediyorum artık
Bırak konuşmak görmek dahi istemiyorum
Ne benimle konuşsunlar
Ne de bana selam versinler
Bu yaşamdan elimi ayağımı çekiyorum
Kendinize iyi
Bakmayın
Yaşamak için ölmek istiyorum