Hiç bu kadar isyan etmemiştim
Yokluklarımıza;
Ama hiç
Bu kadar kördüğüm olmamıştım hiç
Tükürmedim suratlarına cehennemlerimi yaşarken
Ama hiç
Bu kadar kahretmedim hiçliğime
Ve kör olmadım bu kadar
Kendi hiçliğimde
Ölüm kimiz, neyiz, nerdeyiz
Soru sunaklarımda kayboluyorum
HİÇİZ
28.NİSAN 2009 YÜKSELAKCUM
Kayıt Tarihi : 2.4.2013 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kendi hiçliğimden çıkarden sorgulamalırım devam ediyor.
tebrikler kaleminize
bir benmi duygusalım diye düşündüğüm oluyor
yoksa paylaşımı bana hitab ediyor
kutlarım yürekten yazarı
Zaman zaman çoğumuzun yaşadığı bu sorgulamalar bir zaman sonra anlamsız gelmeye başlıyor ve diyoruz ki; değmezmiş kendimizi bu kadar üzmeye...Ama yapıyoruz..:)
Yüzün hep gülsün canım....Sen sevdiklerinle yaşa....
Zaman zaman çoğumuzun yaşadığı bu sorgulamalar bir zaman sonra anlamsız gelmeye başlıyor ve diyoruz ki; değmezmiş kendimizi bu kadar üzmeye...Ama yapıyoruz..:)
Yüzün hep gülsün canım....Sen sevdiklerinle yaşa....
TÜM YORUMLAR (22)