Bir çeltik daha attı yelkovan
Güneş bile utandı.
Hani maviydi gök, deniz ve düşler,
Şimdi solgun bir perde ardında
Neden düştük
Yusuf misali kör kuyulara?
Kimdi arkada iten,
Zaman mıydı, yoksa kendi gölgemiz mi?
Kimse el uzatmadı
Bin asra bedel bu lanet asırda
Kaybolduk,
Kötü, zalim bir asrın karanlık aynasında.
Geçip giden zamana inat
Ve her karanlığın sonunda
Bir sabah, bir şafak doğar.
Güneş ben burdayım der... 01.10.25
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirini beğenerek okudum tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (1)