gözümü kapatıyorum
kanın dumanlı karmaşıklığını görüyorum
güneş yüzümü kaplamış
ışıklarıyla
yaşam denilen biz dizi cevapsız soru muydu şimdi
yaşantımda ya da gerçekte
parmak uçlarıma kadar uyuşmuş bedenim
ruhumda karıncalanma hisleri
yalnızca nefes almak yetmiyor
yaşamaya bazen
neyin savaşıydı verdiğimiz
kazanıyoruz ve kaybediyoruz her seferinde
bulduklarımızı
yaşamak boğazımda düğümlenmiş
herşey hiç olmadığı kadar hiçlik
sanki
yaşamayı beceremiyorum...
11: 57
17.11.2002 Pazar
Biga
Kayıt Tarihi : 17.11.2002 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!