Hiçlik Senfonisi Şiiri - Orhan Gülaçar

Hiçliğin hüzünlü şarkısı çalıyor ,
Yüreğimin en derinliklerinde ...
Bütün bu yorgunluğun ortasında,
Moralin yükselmesini beklerken,
Sen misin gelen , "Ümit !"
Gel otur yanıma ...
Bana eski aşkları, eski tutkuları anlat...
Ama bunu kadını şeytanlaştırmadan ,
Erkeği de zalim olarak göstermeden anlat !..
Umutsuzluktan umut doğabilir mi ?
Aşk bitmişse geri döner mi ?
Önemli olan, zamanla ortaya çıkan ,
Olumsuzluklardan ders alabilmek,
Geleceğe olumlu bakabilmektir der misin ?
Gidenin gerçekten gittiğini söyleyebilecek cesaretin var mıdır "Ümit !"
Eğer aşk bencil bir duygu olmasaydı ;
Avutmak için söyleyeceğin her şeye inanırdım...
Aşkta kendini haklı görmeyen
Adil bir insan var mı yeryüzünde ?.
Güle güle Ümit ...