Zayıfım
Sert bir karakterim var ama zayıfım
Hiçbirşeyin acitmadigini söylüyorum
Fakat acıyor
Herşey çok acıtıyor
Her ne kadar acıyı gizlemenin,
acı vermesini engellediğini
Düşünsem de acı vermez dediğim herşey katlanarak büyüyor
Fakat ben her zaman incinmedigimi söylüyorum.
Bana asla zarar vermediklerini,içeride paramparça olsam bile bunların bir anlamı olmadığını söylüyorum.
Eylemlere,sözlere hiç canım yanmamış gibi gülümsüyorum.
Bu küçük hayatın benim için ne kadar yıprandığını ifade edemiyorum.
Asla kendimden öteye gidemiyorum ve hiç kimse bunun ötesini göremiyor.
Sanki herşey ve herkes beni geride bırakıyor.
Sanki ben herşeyin altında kalıp ortadan kayboluyormuş gibi hissediyorum.
Suzan Kurt 2
Kayıt Tarihi : 12.1.2022 19:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suzan Kurt 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/12/hiclik-sendromu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!