Hiçlik olgusundan Vardım İdrak'a

Hiçlik olgusundan vardım idrak'a,
Adım adım düştüm gögdüm toprak'a
Mikro oluşumdan ürettim tek'e,
Darvinle göründüm evrime erdim.

Geçtiğim süreçtir, bitmez bir dava,
Yoktan vara çıktım, tekilden çoğa,
Çarpışıp ses oldum, girdim kulağa,
Binbir estrümanla çok konser verdim.

Nötron Prötonla aşk ile döndüm,
Atom oluşturup maddeye bindim,
Işıdım kıvılcımla, ışına sindim,
Parladım, evreni ol nura verdim.

Nimet olup yürüdüm ben her kesime,
Verdim, yaşam oldum girdim besine,
Tepkim algılandı, geldi sesime,
Nağmeden üreyip bin eser verdim.

Zerre'den dönüp gaz'a, sıvı, katı'ya,
Bir noktadan doğup aktım batıya,
Kandille aktım çıktım yola,yatıya,
Cihan pervanesine serildim serdim.

Yayıldı her parçam, parem evrene,
Pervane dönerken girdim sisteme,
Her vakti dakkada ererdim deme,
İki nokta arasına yaşamı gerdim.

Hiçliğimi ol Adem anladı çoklar,
Devinim ahengi görendi paklar,
Dünya cennetinde aktı ırmaklar,
Coşup akar oldum ummana girdim.

Evrim Evrensel der şaşkın şaşıyım,
Sevgi taşıyana aşk'ım, huşuyum,
Adem ayağıyım, Adem başıyım,
Rahmi maderine kendimi verdim.