Hiçlik mi elde kalan? Şiiri - Yorumlar

Büyük beğeniyle okudum Canan Hanım.Kutlarım,şükranlarımla,

Hayatta ne yaşanmışlıklar var.Çok güzel yazılmış.Beğenerek okudum.Yüreğinize sağlık.

Hayat yolu fırtınalıdır çoğu zaman.Elde avuçta biriktirdiğimiz ne varsa sinsi bir rüzgar alıp götürür ansızın.Sokak başlarında vuslatı kovalarken firakın çelmesiyle yere düşüyoruz zaman zaman.Bu durumda lal kesilmemek elde değil sayın hocam.Derin anlamlar taşıyan her mısrayı saygıyla yudumladım.Yüreğine sağlık.

Kesik bütün yollar şimdi
Dil lal…
zevkle okuduğum bir şiirdi...bütün şiirleriniz gibi sevgili Canan Akpınar...kaleminiz daim olsun...sevgimle

Bir susuş'un bu şiirin finaline yerleşeceğine dönük önemli hüzün benekleri vardı şiirde ve Şair bunları kristalize ederek serpiştirmeyi uygun görmüş...
Birbiriyle ilişkilendirilmesinde sıkıntı çekilemeyen onca sorunun,sorun'un bütün yönlerini kurcalamaya yönelik olduğunu söylesem acaba yanılır mıyım?
Hiç sanmıyorum.

Yaşamın kendisi bile belli ertesinde yeni yönelimler için rotasını çizer.Şiirdeki İç Ses'in bir hüzünlü karmaşaya olanak tanımamak adına gidip bir yerlerde suskunluğu yeğlemesi de bundandır.

Çok çarpıcı çözümlemeleriyle okurunda büyük sarsıntılara yol açmaya aday bir şiirdeydim.İtiraf etmeliyim ki bu şiir de güçlükle yazılanlardan...Son nokta, üstüne düşen gözyaşı yüzünden mavisi dağılmış duruyor.

Kutluyorum bu güzel şiirinden dolayı Değerli AKPINAR'ı.
Nicelerine.Erdemle.

Derinlemesine işlenmiş, yaşanılmış, çok güzel duygularla aktarılmış. Çok güzeldi hocam. Yüreğinize sağlık. Saygılarımla..

Gece tanıdık,anılar kaldırımlarda fakat birbirlerine yabancılaşan yüzler,ne acı.
Hayat'ı bilen ve bilmenin bilinciyle gözlemleyen bir sunum,kutluyorum Canan hanım,sevgilerimle...

dillin lal olması gerek,
yaşananların hatrına.
yüreğinize sağlık.

Şiiri okuyunca işte şiirin büyüsü gücü demekten kendimi alıkoyamadım. Ellerinize yüreğinize sağlık. Hem kırılmak okadar kötü değildir hele kanatlarınızı göğe değdirecek kadar büyükse sevda.Bes belli kırığınızın her sızısında yeniden göğe varacak kadar büyük kalbiniz.

Yağmurun titrediğine bakıp rüzgara aldırmayan insanlar tanıdı bu yer yüzü...Oysa yağmur damlaları da yere düşerken üşürdü...Hüznü üreten bir zamanı kendi iç evreninde gizliyordu içli parantezler,saatin kadranı şiire tarih düşürürken düz yazı olmak için erken davranıyordu şiirler...zaten ne olduysa o an oldu...Şiir düz yazıya dönerken o yağmur damlaları kendi suyunda boğuldu...Görenler ya aşktan ya hiçlikten demiştir o saat...Doğum tarihleri belirsiz ve yer yüzü hastahanesinde birbirine karıştırılmış iki çocuktur o nedenle,aşk ve hiçlik...Bu arada,ikisi de yalnızlıkların yetimhanesinde yaşamıştır çocukluğunu...Şairler olmasa başka velileri de yoktur şu an...diyerek dehşetle kutluyor,saygılar sunuyorum...