Hiçlik Makamı Şiiri - Osman Akçay

Dünyanın aldatmacasına kanan
Ayaklarına değerli taşlar bağlı
Uçurum kenarında beşer
Var olmaya çalışıyor
Başkaldırıp sıyrılamadığı benliğinde

Ütülenmez gecenin buruşuk gömleği ey fani!
Hiçlik
Varlığın ta kendisi
Harabelere çekilmeden
Çarşılarda ciğer satmadan
Yolları temizlemeden ulaşılamayan

Katrenin deryaya kavuşması
Aşkın gereği
Evin sahibi içeride hep
Hayal ile yaşam birbirinin aynısı
Yok, varı anlamak için

Ödünç alınmış süslü elbiseler giyen
Gurur, kibir, enaniyet sahibi ey cüce insan!
Nemrut ve Firavun ilâhlık iddia etti de ne oldu
Unuttun mu Süleyman’ın tahtında bir süre
Cansız bir ceset olarak bırakıldığını

Oysa acizliğin idraki içerisinde
Sabırla paketleyip kuşanınca yokluğu
Kurşun saplanmaz ağıtlar yakan yüreğe
Ve çalı dolanmaz bacaklara

İşte o zaman
Dua, dağları yerinden oynatır
Nur, kar tanelerinin arasında dolaşır

Osman Akçay