ne zaman büyüyeceğim diye düşünürken dahada ufalıyorum yaşam karşısında, yarattığım evren içinde nokta olup yitiyorum. oysa ben varsam o var idi ben yoksam o yok idi.
şimdi nedir bu hiçlik halleri.
evren mi galip geldi, ben mi pes ettim yaşam yolculuğunda
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Yaşam yolculuğunda yüzünüz güneşe dönük ise gölgeniz büyür. Gölgenin büyümesi ise yürüyenin küçülmesi anlamına gelmez... Kişinin, daha çok varlıklarını (hiçliklerini değil) sırtında taşıdığı gölge şeklindeki torbada saklamasıdır.
Kaleminize sağlık ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta