Hiçlik Gölgesi Şiiri - Servet Afşar

gölgeleriniz kayboluyor
b\asit yağmurlarını radyolardan dinliyorsunuz tedirgin akşamüstleri
çürüyecek bir kaç organ için
el -ayak - güneş görmemiş yüz- tedirginsiniz
kalp sıradan bir et- kan pompalıyor-
kendi katilinizi yaratmanız için beyninize
muhteşem cinayetler kumpanyasında
ön sıralardan seyrediyorsunuz
yayvan ağızlı bir dedektifin ölümünüze dair ip uçlarını
taze gözler - ayaklar - hafızası silinmiş beyinler satıyor
sinema emekçisi bir kadın
boynundan askılı bir vestiyerde alıyorsunuz
savaş artığı ceninler yerleştiriyorsunuz mideniz
tıka basa- film şeritleriyle dolu
hiçbir karesinde yoksunuz
banyo odalarına çekilip dün-lerce geçmişinizi kesiyorsunuz
eliniz herşeye yatkın makas kesiği yaralarınız var
uzunlu kısalı nefes alışlarınız
hiçlik kusarken bağrışmalarınız
içinizdeki hınca hınç salon boşalırken bu seremonide
ayağa kalkıp kendi cinayetinizi alkışlayınız.