Hiçlik Fırtınası Şiiri - Melek Dalgıç

Adı aklıma gelince
Hiçlik fırtınası
Bende çağrıştıran
Bahçede sakız gülleri
Bana aşkı anlatan
Kokusundan sarhoş
Şu kalbi coşturan
Gecenin senfonisi
Cırcır böcekleri
Meçhule bir sandal
Kıyıdan açılan
Ay Zühreyle
Sohbete dalmış
Yıldızların parlağı
Olanından
Bense asil yalnızlığım
Tohum gibi
Karanlıkta boy atan
Kalbim mevzide
Bileti kesince
Aman vermiyor
Öldürmüyor
Ama süründürüyor
Her dönüş
Bir vazgeçişle bitiyor
Küsmek yakışmaz
Öyle bir silgi varken
Silince izler bile gidiyor