Hiçlik Dirilmektir Şiiri - Elvera Korkmaz

Hiçlik Dirilmek

Hiçliğin koynunda, sessiz bir kış uykusu,
Solgun düşler içinde kaybolmuş her husus.
Ne ışık var, ne ses, ne de bir iz bırakılmış,
Bir boşluk denizinde yitmiş tüm varoluş.

Ama bir titreyiş duyulur derinlerden,
Sönmüş ateşin küllerinden doğar yeniden.
Dirilmek belki de hiçliğe başkaldırış,
Bir çiçeğin çatlaması gibi taşın altında inatla.

Her nefes, hiçlikten kopan bir parça,
Sessiz dirilişin içinde bir uyanış saati açar.
Gözlerimde eski gölgeler, ama kalbimde yeni bir ateş,
Hiçlikte ölmüş her şey, şimdi hayatla eş.

Bir kez daha var olmak, küllerden yeniden,
Hiçliğe rağmen filizlenmek köksüz bir çiçek gibi derinden.
Ve anlarım ki her son bir başlangıç taşır içinde,
Diriliş, hiçliğin en güzel yankısıdır, tüm boşluk ve özlem içinde