Hiçlik Deryası Şiiri - Nilüfer Albayrak

Gün bitince bir gün daha başlar…
Dün dünde kalınca yarın bir başka doğar…
Bugün aklımda sadece anılar…
İçimde ise koca bir hiçlik var…

Pencerem kapalı Erguvanlar soldu…
Bahar mevsimsiz zamansız çiçek açtı…
Gün doğmadan yüreğime gece bastı…
Bir bilinmezlik beni dağladı…

Bir serçenin ürkekliği var üstümde…
Yapraklar kıpırdar titreyen ellerimde…
Avazım çıktığı kadar, sessizdir cümleler…
Bir hiçlik deryasında yüzer dururum…

Kalabalıktı oysa etrafım…
Görmezdim dönen her bir dolabı…
İnsanı çileden çıkardılar sonra…
Bir daha anmak istemedim adlarını…

Güveni her gece asardım yüreğime…
Işık gibi aydınlatırdı her bir tarafı…
Damlayan su bile rahatsız etmezdi beni…
Kabusa çevirdiler hiçlik dünyamı…

Bir serçenin ürkekliği var üstümde…
Yapraklar kıpırdar titreyen ellerimde…
Avazım çıktığı kadar, sessizdir cümleler…
Bir hiçlik deryasında yüzer dururum…