Hiçlik Damlıyor Zamandan

Söyle adı uzak olan o bahçıvana
hasretin çiçeklerini
-böyle istekle -
sulamayı bıraksın artık
gelsin o bahar dalları ve kuşlarıyla
dolsun ömrümüze
karakış göğsümüzde
aç bir kaplan gibi solumayı bıraksın artık

Zaman hüzünlü eğil bak
hiçlik damlıyor zamandan
yalnızlığın üstüne
çöz kelepçeyi hadi
bir çiçek ek göğsüne
ve söyle
(her ayrılıkta)
gölgesini sesime vuran ölüme
geceyarıları kapımda
bir kara köpek gibi böyle
ulumayı bıraksın atık
....