Sahne hiçlik bilincidir. Tıpkı dünyanın kendisi gibi ancak hiçlik yanlızca varlığın özüyle bütünlenendir. Varlığın kimi yok oluşu hiçlikte ve daha fazlası varoluşu varlığın arınması hiçkimse olarak doğmasıdır.
Hiçliğin varlıkla buluşmasıdır sahne. O birlikte duyduğumuz birlikten bütünlenen bir yaşam. Bir sahne bir kalıba girer ama bir insan asla!
Çünkü tiyatroyu kalıplaştıran insan yine ancak onun içinden özgürleşendir.
Hayatın hızıyla yaşadık o aşkı
Her şey bir anda başladı
Yaşandı
Ve bitti...
Yan yana gidip de bir süre
Devamını Oku
Her şey bir anda başladı
Yaşandı
Ve bitti...
Yan yana gidip de bir süre
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta