Hiçlik Aleminde Şiiri - Behçet Elcik

Hiçlik aleminde bir hiç.
Lütfunla olmamı irade ettin.
Ruh ile var ettin.
Ceset ile cisim oldum.
Rahminle ya Rabb.

Cismim ile Adem'lik makamı.
Kendini bildirdin, Ram olayım diye.
Ram bu kul Rahman'ına.
Duygu verdin, his ile his ettim.
Akıl verdin, akıl ile akl ettim.

Dil verdin, lisan ile ifade ettim.
Hamurumu Rahmin ile tecelli ettin.
Nuruna gark ettin, ya Nur.

Kalp verdin, kalbim ile yön buldum sana.
En merkezime kendin geçtin.
Aşk ile şen ettin ya Rabb.
Sevgiler güzellikler lütfettin.

Sevmeyi bilmezdim, sen öğrettin.
Bir Asenayı asl ettin gerçeğime.
Gecem ettin gündüzüm ettin.
Sevgili ettin aşk ettin ya Rabb.

Gözlerime yaş ettin.
Aklıma yer ettin ya Rabb.
Sevmem için güzel ettin gözlerime.
Kalbime sultan ettin, aşk ile.

Emrin ile kapıldım, her yerde aradım.
Kalbimde olanı eş istedim.
Nimetine muhtacım ya Rabb.

Asena mı bana ver ya Rabb.
Sultanımı bana ver ya Rabb.
Ruhuma eş ettiğini cesedime de ver ya Rabb.

Rahmin ile Rahm eyle ya Rabb.
Kaldır yollarımızda engelleri ya Beri.
Aşk emrine engel olma istidadında beyhude yuvevis.
Haddinemi emrine engel.

Haddine mi, cahil şeytana olmuş asker.
Sana sığındık gücümüz sen.
Kudretinle muktedir eyle ya Rabb.
Amin.