Hiçlik Şiiri - Fatma Adıgüzel

Şeytanlar sevinedursun
Yine imanım tarumar oldu
Yine yokum,yine yokluk
Hiçlikten var olamıyorum
Beni gökteki yaratmadı,
Benim mimarım bir kul
Onu da bir yaradan var elbet
Ama benim yaratmadığım aşikar
Yaradanını kıskandığım benim,
Kıskançlık sistemin kökünde var
Sürgün edildiysek dünyaya
Cennette keyfimiz yerindeyken
Kovulup zillete düştüysek
Fesatlıktan değil de nedir?

Şeytan başımıza ne işler açtın?
Dünya denen cehenneme yolladın bizi
Sonra aşkı başımıza sardın
Yaradılandan ötürü yaradana diş biledim
Aşk günahına bulandım
Unuttum aslımı
Bütün kut’larım bir insan kılıfında
Can buldu.

Varoluş gayem bir insancık,

Bu bedene çıkasıca canı o üfürdü
Ol dedi oldum, öl dedi öldüm
İrade,akıl hepsi düzmece!
Onun keyfine göre yerimi aldım
Onun yazdığı oyunu oynadım
Bütün duygularıma emri veren
O insancıktı
Mutlu eden de mutsuz eden de.
Nadiren insan olduğumu anımsattı
Geriye kalan zamanlarsa
ümit dilenmekle geçti
yalvardım,yandım,
iman ettim ısrarla
anlatılan Tanrı bu değildi
hani dinlerdi,hani verirdi?
Avutmayın beni yeter!
Tapmaktan vazgeçiyorum.