Hiçlik Şiiri - Ertuğrul Tamer Hatipoğlu

Uğruna yandığın bu dünya, bir selâ,
Ömrün tükendi mi okunur bir Fâtiha.
Sanırsın mal mülkle kurulur saltanat,
Sonunda toprağa yazılır bir istirâ.

Görkemli hanların, köşklerin ne fayda?
Gidenin ardından kalana düşer dâğ.
Dostların, sevdiklerin unutur bir gün,
Adını fısıldar belki de son bir ağaç.

Gözlerin arar da mazide izini,
Gençliğin yel olur, yitirir hızını.
Ömrünü tüketip hırs ile, tamah ile,
Varamazsın yine dünyanın özünü.

Bir yudum nefessin, var ile yok arası,
Düşersin bir gün de mezarın koynuna.
Sanma ki kalıcı şu fani dünya,
Son sözün yazılır taşına, tozuna.

Dünyaya aldanma, hüsrandır son durağın,
Geride ne kalır? Bir selâ, bir Fâtiha…