Hiçlik Şiiri - Bir Garip Orhan

Nadide hazine sanılır hayat,
Kazıp dur boşu boşuna.
Bir iz bırakmaz varlığım,
Yitip giderim sonunda.

Güneşsiz günler geçerken,
Sessizliğe karışırım.
Koca dünya döner yine,
Ben sadece bakarım.

Sükut eder dalgalar sahilde.
Yorgun gölgeler eğilir yere.
Bir nefes kadar kısa ömrümüz,
Savrulur, uçar boşlukta yine.

Bu derya sonsuz, dipsizdir.
İçinde kaybolur insan.
Bir hiçlik ki yakındadır,
En derin uykulardan bile.