bir taş fırlatıldı havaya
ve kendisinin uçtuğunu düşünmeye başladı
uçmak, fırlatılmışlık kadar gerçek
ama düşene kadar kimseler taşa inanmadı
düşünmek, düşmektir
düşmek bu düşün bir vecibesi
sabah işte böyle bir ikindide terk etti merakı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta