Çürümüş raflara koydum en sessizimi
Buz gibi bir duvarda asılı durmakta soluksuz bedenin
Vazgeçişleri yükledim sırtımın derin denizlerine
Dünya üzerinde bir adımlık izim kalmadı artık
Yaşamaksa,
Adını sessizliğe fısıldayan bir kırlangıç
Kalın duvarlar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta