Yine kırlara yürürken gün batımı manzarasında
kader
er geç bükmen gerekecek dizlerini karşımda diyordu
bugün
öbür gün
evet en geç öbür gün.
Apansız
ilk kez ağladığımı hissediyorum
kızılla mavilikler arasından sarıya dönerken ömrüm
yalnızca öbür gün
artık hazırlanmak gerek sonsuz döngüye
sakince
ve alnımdaki buruk çizgilerdeydi hayat.
Enver Levent BaturKayıt Tarihi : 11.8.2018 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!