Hiçlik Şiiri - Murat Tekin28

HİÇLİK

Yürürken sanırsın dağları ben yarattım havası,
Bu gurur ve enaniyetin kime seni zavallı,
Kâinatta sadece bir zerresin, bu neyin cakası,
Bir nefeslik canın var, hiçlik içinde bir hiç ol,

İnsan nefsini sıfırlamalı, ona aldanmamalı,
Bir hiç olduğunu unutmamalı, aklını kullanmalı,
Dünya fani ölüm ani hiç kimseye kalmaz,
Amelinden başka yanında kimse olmaz,
Hiç kendinle gururlanma, haline ağlayan ol,

Bir balçık sudan yaratılan insan,
Benliğine ve nefsine aldanan insan,
Enaniyetine ve egosuna kapılan insan,
Hiçlik içinde fani ol, ahiretini kazanan ol,

Ey nefsim sen bir hiçsin, dinlemiyorum seni,
Enaniyetim ayaklar altında çiğniyorum seni,
Nefsine uymanın elbet var bir vebali,
Hiçlikte yok ol, seni yaratana kul ol.

13/01/2018