Hiçlik Şiiri - Eda Nur

Bir ben var şimdi,kapalı kapılar ardında
Kendini hapşetmiş,bir ben var

Hergün bir nebze süzülüyor akıntılarda
Kendi derinliğinde kayboluyor,hergün bir nebze

Peki ya nedir bu akıntının sonu
Sonu varmıdır ki akıntının peki ya

Belki de bağırsam işe yarar
Çığlığımı duyan,koşan olur belki de

Aniden bir el uzanır çeker beni
Belki çıkarım bu derin akıntıdan aniden

Ya da duyan olmaz sesimi
Kaybolup giderim ya da