Hiçliğine... Şiiri - Serap Köncü

Sana kurduğum cümleler bitmekte şuan küllüğe bıraktım.
On dokuzuncu sigaranın izmariti ile yirminci sigarayı yakıyorum.
Mavi gökyüzü siyaha boyandı,
Yine izlemekten başka bir şey gelmiyor elimden.
Şimdi gecenin hangi yağmur damlası söndürür içimdeki yangınları
Bilmezsin!
Küllükte sigara yanar benim içimde de sen.
Dedim ya bu yirminci sigaram, ne ilk oldu ne de son.
Farkınız da tam olarak bu aslında.
Sen hem ilk hem de son olanım.
Düşünceler parçalanıyor aklımın kıyısında hayır, hayır!
Aslında tam ortasında parçalanıyor.
Yudum yudum içiyorum aşkını,
Gidişlerini her ne kadar sindirememiş olsam da.
Bu son sigaram değil, olmayacakta.
Bir gün gelebilme ihtimaline bile düşünecek olursam
Yine oturur bir tane daha yakarım.
Ama bu sefer gidişindeki yokluğa değil gelişinin hiçliğine...