Sen ben de yaşıyorsun,
Çok yakınımda.
Benlesin, benimlesin,
Hep kalbimde.
Her an varsın,
Yokluğunda bile.
Yanıbaşımdasın.
Oysa sen uzaktasın,
Çok uzaklarda.
Gözlerim göremiyor olsa da,
Düşlerimde yaşıyorsun.
Duyularım algılamasa da,
Duygularımdasın.
Bu öyle bir duygu ki,
Yokluktaki varlık değil,
Hiçliğin yokluktaki güzelliği.
Ben bu güzelliğe aşığım.
19.10.2001
Adil KoruyanKayıt Tarihi : 22.10.2001 16:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adil Koruyan](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/10/22/hicligin-yokluktaki-guzelligi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!