Hiçliğin Varlığına Kul Olmak

Hiçliğin varlığını öğrendim,
Ben bende kalamam artık,
O'nun varlığına inandım,
Başkasına O diyemem artık.

Sükutun lezzeti bir başka imiş,
Gözüm kör, kulağım duymaz, dilim lal artık,
Vuslat dedikleri demekki buymuş,
Bir adım daha atamam artık.

Bir yanımda bir hiçlik hep benimleymiş,
Varlığından geldiğini öğrendim artık,
Zamanın kırılması gerekmiş,
Öğrenilen zamanla bir hiçim artık.

Varlık içinde hiçlik demekki varmış,
Alemler ötesi bir düşteyim artık,
Her sırda anahtar mutlaka varmış,
Varlığına pervane, bir kulum artık...

ö.a. demircioğlu 12.11.2006 Kayseri