Ruhumu esir aldın sen
Kalbim zaten mahkumdu buna
Çünkü sevmişti görmeden bilmedem, düşmeden ve düşünmeden
Ya gözlerin ne suçu vardı?
Kalp sevmişse gözler niye ağlıyordu?
Anlamalıydım anlatmalıydım seni
Sen gidiciydin sen yoktun ve sen yokluktun
Anlatmalıydım kendime senin olmayışını
Benim olmadığını ve olmayacağını
Söylemeliydim kendime senin hiçliğini..
Aslında hiç değildin; ama beni hiçliğine inadırdın
Çünkü sana inanmıştım......................
ve sen de hiç oldun...
C:Ö:
20.06.2001
Kayıt Tarihi : 24.2.2006 13:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!