Hiçliğin Sonsuzluğuna Zeyl Ahirsin Gü ...

Hiçliğin Sonsuzluğuna Zeyl-i Ahirsin Gülhar

-Bu bilişim çağında sistem hataların içimdeki füzyonları büyütüyor. Atomlarına alkış tutuyor yalnızlık. Sensizliğin paramparçalarında
esrik bir hale ali oluyorum.
-Gözleri kapalı sözcüklerin cümlesinde öznen olarak özüne ütüleniyor sevgim.Kırışık olan yalnız yanımda olamayışındı.
-Yükleminin ışığı yanıyordu. Demek hala bensiz uyuyamamış cümle evin. Demek dolaylı tümlecinde kalan yerim ve yarliğim var.
-Demek, seni belirttiğim nesnelerde sevgi neslim tükenmemiş.
Arasözler gibi değilmiş virgül arasında nefessiz kalışım. Dahası sevgilim dil bilgisiyle anlatılacak gibi değil sensizliğim.
Bir bilsen seni nasıl bir önce sevdiğimi.Oysa bütün sayılar bir demekti; ama ben seni birden de önce sevdim. İkiye kadar sayacak sensizlik hafızam da kalmadı bilesin.

-Yürek cebinde amaları olan âmâ’nın sözsüz kitabıyım.Anlatamadıklarım var demek. Diyemediklerinin sağır sultanıyım. Yüreğime kadar sessiz kalamazsın.
Bu sev sevginin en işlek caddelerinde vitrinde yer alan en güzel eşya gibi duruyor sana olan bağıllığım.
-Hangi tanımsız ilginin meteliğiyle alacağım bu sonsuzluğun hiçliğini?
-Hangi ben, benden önce seni tümler bilemedim. Bilendim giyotin sözlerinde.Kesildim bakışlarına. Kaldım senden önce seni bana getiren kaderde.
-Nötr bir duruşun yamacısıyım. Belki dilsiz aşkların çakırkeyif Mecnun’ uyum; ama sensizliğimin fotojenikliği gönül rafında.
-Değişken olan sen misin kaderin mi? Sesli bir koronun en anlamlı sesi gibi anlaşılmak istedim duyamadığım sesinle.
-Hani arasan beni.Hani basit bir bahanenin hanesini doldurmak için de olsa arasan diyorum.
-Kalbim doymaz sana.Kaderin yorulmaz seni istemekle.
Yalancının mumu yatsıya kadar bir ömre kadar uzatılmışken, yalan söyledikçe burnu küçülen onca çıkarcı Pinokyo varken, yılandan korkmam yalandan korktuğum kadar sözü çürük rafların görünmezliğine atılmışken söyle sevgilim sen hangi doğrucunun kızısın?
-Hangi yalanın kapsam alanı dışındasın?
Aradığınız kişiye ulaşılamıyor bunu bile özledim. Telesekreterini bile özlemişken şimdi bir numaran bile yok bu aşkta .
-Kendimi aradım sen çıktın. Kendimle konuştum sen kapattın sesimi.
Evet, belki de haklısın; ama ben de haklıyım. Ulaşmak istedim, ulu özlemler darılmasın.
-Keza vakit kendi akdini yakıyor.Bir unutuşun buluşunda buluşuyor hasretin can havli.
-Sıcağını istiyor yeni sıcağım. Bütün sıcak mevsimlerin adıydın beni severken. Şimdi Tundraların bile yetiyor. Aysberglerine bile razıyım. Zahir olan ile Tahir olan da benim.
-Öyle Zühre gibi görünmeyene göklerde yalnızlığının ışığını yayma sevgilim.
-Yaralar peydahlanmasın bahtımın sol yokuşunda.Başka Zühre’ler yorulmasın damla arası aşk sulaklarımda.
-Uzaklarını yakıp yakınlarını akın ,sakinlerini sükun ,etiklerini özel duruşuna etek yapıp salına salına gelmelisin ilk geldiğin gibi.
-Çünkü gelmek gidenlerin şanlı tarihinden bir yapraktır. Çünkü asil sevenler gidip de dönenlerin takviminden bir bir dökülürler.
*Haydi, o domino taşısın yeni bir baharın uğruna bir bir yığıl üstüme .Baharlar, aşklar, senler gibi kal .