Hiçliğin Mısrası Şiiri - Sinan Bayram

Bir anlam aradım —
her kelime biraz sustu önümde.
Varlık, sanki yanlış yazılmış bir şiir,
ve biz, hatayı ezberleyen mısralarız.

Zaman akıyor,
ama nereye?
Bir nehrin bile kendi sonunu bilmediği
bu evrende,
biz hangi denize dökülürüz?

Gökyüzüne baktım —
sonsuzluk bile yorgun görünüyordu.
Belki Tanrı,
bir anlık melankoliyle yaratmıştır bizi;
eksik kalalım,
tamlığın kıymetini bilelim diye.

Bir gül soldu bu gece,
ama belki solmak,
daha kalıcı bir varoluş biçimidir.

Ben artık biliyorum:
yaşamak,
biraz ölümü taşımak demek.
Ve insan,
hiçliğe en çok yaklaşırken
en çok kendisi olur.