Kendimi bir renge uydurmaya çalışırken,
Ruhumun öz rengini kaybetmişim ben.
Ne beyaz kadar saf ve temiz,
Ne de siyah kadar kirli ve karanlık.
Bir pembeyim belki de annemin kollarında
Pembe örtüye kundakladığı küçük bebeği.
Ya da uçsuz bucaksız yeşil,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta