İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
O varlık ki
Emanettir, sahibine dönene kadar!
Ne kadar sahip çıkabildin
Başkalarına üstünlük taslamadan
Hele hele kalp kırmadan, kul hakkına girmeden,
İşte o zaman senden üstünü yok
Sev, seveni bulduğunca
"Hiçliğinin" farkına vardığınca... Tebrikler Gülay Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta