Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
O varlık ki
Emanettir, sahibine dönene kadar!
Ne kadar sahip çıkabildin
Başkalarına üstünlük taslamadan
Hele hele kalp kırmadan, kul hakkına girmeden,
İşte o zaman senden üstünü yok
Sev, seveni bulduğunca
"Hiçliğinin" farkına vardığınca... Tebrikler Gülay Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta