Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Evet sevglşili dost bir mikrop dünyayı terbiye ediyor bakalım mikroba yenik düşenlerden olmaz isek sonrasında yeni bir dünya düzeni kuracak gibi tabiki dünya dünden daha güzel daha özgür olmayacağı evde kalışımızdan belli ki şu anki durumu başka ne olurda sağlayabilirdi kim bilir dünyamız bu esareti aramaz inşallah saygılarımla
İnşallah hocam beterin beterinden saklasın Allah'ım çok teşekkür ederim selam ve dualarımla
Dünya hiçtir hiç
'Hiçlik' en yüce makam
Hiçlikte yaşam
Yüreğinize sağlık.
Teşekkür ederim Osman hocam Allah razı olsun
Dünyanın korona virüs karşında almış olduğu tüm önlemlere rağmen hızla yayılması dikkate alınarak panik içindeki insanlığın duygularını yansıtan şiirdeki hiçlik duygusu maddi bir durum olmayıp gücümüzün sınırını, en üstün yaratık olmamıza rağmen mikroskopla bile görülemeyecek kadar küçük bir asalağa kuluçkalık yaparak bütün insanlığa yayılmasına vesile olurken düşülen acziyete vurgu yapmak, ol deyince olduran öl deyince öldüren yaradan için dünyadaki canlıları yok etmenin ne kadar basit olduğunu anlatmak içindir şiirin konusu da ölmekle ilgili hiçlik değil, çaresizlikle ilgili hiçlik, çarelerimizin bir yere kadar sınırlı olduğunu esas çarenin ise yaradanda olduğu hususunu vurgulamaktır.
Her şey "en" olmak sorunundan kaynaklanıyor. Maddiyat için, lider olmak için, büyük olmak için yaratılan korkunçluklar, büyüdükçe herkesi sarmalına alıp yok etme savaşı haline geliyor. tekrar bu korkunç durumu yok etmek adına ikinci bir savaş dönemi başlıyor. Olan bireye oluyor. Fillerle çimenlerin hesabı. kapitalizm, narsizm demekten, dinlemekten artık gına geldi hepimize... Tebriklerimle.
Kavramların içini dolduran "yaşamın kendisidir..."
Yaşam dediğimiz de "benden bize doğru" evrilen, toplumsal karakter kazanan süreçlerdir..
Büyüğü "çağ/devir"diye...
Küçükleri "yıl, mevsim, ay...."
Ve "an..."
İçinde olunan...
Uyulan, modalaşan...
Ve sonuç..."KAVRAMLAR DA ÖLÜR, İNSANLAR DA..."
...
Esas olan soru... "Ölüm hiçlik midir?"
Yani her şey "hiçlikten gelip yine hiçliğe mi döner?"
...
Felsefe bu...
Ona ad veren... Kuramları "formüle" eden değişmiyor ama... O, hep "insan!"
İyi de...Bir "hiç midir kendisi?"
...
Hem akıl, hem moral değerler..
Birini diğerine yeğlemeden yaşamaktır, görevimiz...
"Üstün İnsan" böyle zamanların insanıdır...
O da "biziz!"
Bence...
Tebrikler Bülent Bey, Kardeşim..
Oldukça felsefi bir yorum için çok teşekkür ederim Zeybek hocam şiirdeki hiçlik maddi bir durum değil elbette nihayet insanız, şiirde gücümüzün sınırını, en üstün yaratık olmamıza rağmen mikroskopla bile görülemeyecek kadar küçük bir asalağa kuluçkalık yaparak bütün insanlığa yayılmasına vesile olurken düşülen çaresizliğe vurgu yapmak, ol deyince olduran öl deyince öldüren yaradan için dünyadaki canlıları yok etmenin ne kadar basit olduğunu anlatmak içindi şiirin konusu da ölmekle ilgili hiçlik değil, çaresizlikle ilgili hiçlik, çarelerimizin bir yere kadar sınırlı olduğunu esas çarenin ise yaradanda olduğu hususunu vurgulamaktı.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta