Yalnızlıklar katından sesleniyorum.
Artık duyun beni demeyeceğim
Duymayın, görmeyin, sevmeyin beni.
Vazgeçtim!
Anladım ki hayata sımsıkı sarılmak da yetmiyormuş,
Eksik olunca bazı şeyler ne yaparsanız yapın yerini dolduramıyorsunuz yenisi ile...
Anılar; maalesef ki halâ sıradalar
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta