Pencereler açık kalsa kasım ayında
Duvarlar üstüme üstüme koşsa
Bırakıp gittiğim yıllar arkamdan baksa
Yüreğim paramparça kaldığında
İşte o zaman ben ben değilim
Mesuldur giden hiçliğim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim