kimsenin her şeyi her şeyin bir kimsesiyim
rüyalarımı tarayan sensizliğin hiçlik kıyısındayım
dağıtıyorsun algılarımın dalgasını
köpüklerimin üstüne gelemem afişini asıyorsun
asılıyorsun vuslatımızın imkansızlık teline
ağıtlarımdan çalıyorsun beni
damlaların, kirlenmiş yüzümdeki gerçekleri siliyor
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta