Kahır kuyularında çile dolduruyor şiirlerim
Bir dili olsa da konuşsa sokak lambaları,
Köşe başları haykırsa pusudaki yarasaları
Acının katık olduğu hayatlardan biri benim
Benim her şeyimdi bir ahu, ben onda bir hiçim
En koyu karanlığında gecelerin
Hiçler içinde yol ayrımındayım
Ben bir hiç yolcusuyum
Ayrılıklara çift dikiş attım
Yalnızlıklara kazık çaktım
Hiçbir işe yaramaz adamım
Gidecek hiçbir yerim yok
Yapacak hiçbir işim…
Diyemem hiç, şiir yazarım
Yollardır ayrılıkları besleyen
Sen durmak istesen de
Yollar yürür ateşlerine ayrılıkların
Ayrılıklar yakar kül eder
Uzun bir ayin gibidir
Yollar ve yalnızlıklar yorar aşkları
Kal u bela’dan beri
Hiçbir kitaba sığmıyor isyanlarım
Ben bir hiç yolcusu…
Şiirlerimle gömün beni!
Dinmez Er / Çeşme / 2013. 08. 04 /
Not: Tanrı, ruhları yarattığı zaman “Ben sizin Rabbiniz değimliyim? ” diye sordu.
Ruhlar da “Kal-u Bela” ise, Evet Sen bizim Rabbimizsin dediler.”
Kal-u Beladan beri demek, Ruhlarımızın evet dedikleri zamandan beri demektir.
Kayıt Tarihi : 6.8.2013 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben bir hiç yolcusuyum
Ayrılıklara çift dikiş attım
Yalnızlıklara kazık çaktım
Hiçbir işe yaramaz adamım
Gidecek hiçbir yerim yok
Yapacak hiçbir işim…
Diyemem hiç, şiir yazarım
Şiir güzeldi...
kaleminize sağlık sayın Dinmez Er...
TÜM YORUMLAR (5)